ÇOCUKLUK

Uyuyan çiçeklerin düşleri gibisin hülyâmda

Engin denizlerinde bir dalgaya karışır sevdâm

ve nazenin bir gülü, kurak bir özleme yâr eder gibi vurur kıyılarına

Kıyıların ki, sahillerinde bir çocuk gökyüzü olur

İşte ben...

İşte ben, yalnız sana çocukluk etmeyi sevmişim.

İsli bir donuklukta bakakalır resimlerim

ve yürüdükçe dağılır suskun hâllerim

Gecenin oyuklarına dolar; mezarları andıran sessizliğim

Oysa ben...

Oysa ben, yalnız sana çocukluk etmeyi sevmişim

Dondurucu yalnızlığımda koşar çocukluğum

Ve sana sığınır, gecenin iç içe geçmiş karanlığında

Haydi gel, kanayan dizlerimden bas beni bağrına

ve göğsünde yeşert; ıslak mevsimlerde nadasa bıraktığım anıları

Çünkü ben...

Çünkü ben, yalnız sana çocukluk etmeyi sevmişim

16 Nisan 2023

Pazar

22:15